Uyku sırasında meydana gelen solunum bozuklukları, basit horlamadan obezite-hipoventilasyon sendromuna kadar uzanan bir sınıflamayı kapsamaktadır. Bu sınıflama içerisinde uyku apnesi, uyku sırasında nefes durmalarına bağlı olarak meydana gelen hipoksemi ve uyku bölünmeleri ile karakterize bir rahatsızlıktır. Santral ve obstrüktif olmak üzere iki tipte görülmektedir.

Santral uyku apnesi, beynin solunum kaslarına doğru sinyaller göndermemesi sonucu meydana gelir ve daha nadir görülmektedir. Obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) ise uyku sırasında, üst hava yolundaki fiziksel obstrüksiyonlara bağlı olarak gelişen, tekrarlayıcı solunum bozuklukları ile karakterize bir rahatsızlıktır. Uyku sırasında tekrarlayan, tam veya parsiyel üst solunum yolu obstrüksiyonu epizotları sonucu sıklıkla kan oksijen saturasyonunda da azalmalar meydana gelir. Hastalığın tanı ve şiddetinin belirlenmesinde apnehipopne indeksi kullanılmaktadır. Apne, ağız ve burun seviyesinde hava akımının 10 saniye süre ile durmasıdır. Bu sırada oksijen saturasyonunda da % 2.5'luk bir azalmameydana gelmektedir.

Hipopne ise ağız ve burun seviyesinde hava akımının en az 10 saniye süre ile % 50 oranında azalmasıdır. Bu sırada oksijen saturasyonunda da % 2.5'luk bir azalma meydana gelmektedir. Hastalığın şiddetinin belirlenmesinde yararlanılan apne-hipopne indeksi, bir saatlik uyku sırasında meydana gelen apne ve hipopne olaylarının toplam sayısıdır.

Apne-hipopne indeksinin 0-4 aralığında olması normal OUAS, 5-15aralığında olması hafif OUAS, 16-29 aralığında olması orta şiddette OUAS ve 29'dan fazla olması ise şiddetli OUAS olarak kabul edilmektedir.

Yeditepe Klinik 2010-4